|
| blader terug |
| Onderwerp:Gods relatie met jou |
| bijbelboek:Psalmen |
| hoofdstuk: 131 vers 0 t/m 0
|
|
er meer rust uit dan een kind op de arm van zijn moeder?
Een kind dat zich volkomen overgeeft aan haar zorg .
Op deze wijze, mogen wij stil worden en tot rust komen bij God.
De grote koning David kende de diepe ervaring van vrede en rust in de nabijheid van God. Een rust en een vrede die er voor zorgde dat hij zich niet hooghartig opstelde. Het maakte hem tot een dienende leider van zijn volk.
Een gespeend kind.
Ik heb lang niet geweten wat ik mij daar nu precies bij voor moest stellen.
Ik dacht altijd aan een baby’tje dat net bij de moeder had gedronken en daarna tevreden bij haar lag te slapen. Maar dat wordt hier niet bedoeld. Een kind spenen is juist: het kind aan de borst ontwennen.
De moedermelk heeft het kind in de eerste levensjaren alle noodzakelijke stoffen voor groei en weerstand gegeven.
En dan, dan breekt het moment aan dat het aan ander voedsel moet gaan wennen.
In het oosten gebeurt dat op een leeftijd van een jaar of 2, soms zelfs 3 jaar.
Een gespeend kind, een peutertje dus, dat lekker bij zijn moeder op schoot zit, of tegen haar aanligt,
Niet omdat het zich vol heeft gedronken, maar omdat het moegespeeld, de veiligheid en rust bij zijn mama zoekt.
Ook in deze tijd, spreekt deze oude psalm nog steeds aan.
Deze tijd, waarin we steeds meer willen, steeds hoger, steeds harder, steeds weer op zoek naar een nieuwe kick, , hoger, harder, meer en meer.
Deze psalm zegt eigenlijk: Stop daar nu eens mee!
Doe eens een stapje terug.
Sta eens stil en rust eens even uit.
Zoals een moeder dat zou kunnen doen, steekt God Zelf, Zijn |lees verder | |
|
|
|
