|
| blader terug |
| Onderwerp:Jobs klacht |
| bijbelboek:Job |
| hoofdstuk: 30 vers 15 t/m 26
|
|
Het boek Job, word wel gezien, als één van de meest aangrijpende verhalen in de Bijbel. Het bevat prachtige poëzie, waarin de krachtenvelden waar een mens in terecht komt bij ziekte en ellende, worden beschreven.
Dit verhaal wordt gelegd naast het verhaal van de stom op het meer.
Waar de spanning in Job, ons bladzijden lang beet pakt,
lijkt het verhaal van de storm op het meer in een moment te gebeuren.
Toch ligt daar ook een spanning die intens is.
De spanning tussen vertrouwen en ingrijpen.
In de beide schriftlezingen van vanochtend ontmoeten wij mensen bij wie het water tot aan de lippen staat.
Allereerst is daar Job, een welvarend, godvruchtig en rechtvaardig mens, die alles verliest wat hem lief en dierbaar is in emotioneel en materieel opzicht.
En vervolgens zijn er de discipelen die met man en muis dreigen te vergaan tijdens het uitvoeren van Jezus’ opdracht om het meer over te steken.
In beide verhalen zien wij de onmacht toeslaan op het moment dat de mens voor beproevingen wordt gesteld:
Job, gaat bijna ten onder aan vertwijfeling omdat God afwezig lijkt in zijn nood. De discipelen slaat de angst om het hart, wanneer plotseling noodweer hun boot dreigt te zinken.
De parallel in beide verhalen is de wijze waarop de mens zich beklaagd richting God, en de wijze waarop God hierin zich wend tot de mens.
Daarom wil ik in deze overdenking stilstaan bij de volgende 3 punten:
Het 1e punt waar ik met u bij stil wil staan is
De klacht van de mens
Het 2e punt is 2. Het zwijgen van God
Het 3e punt is 3. Het antwoord van God
De klacht van de mens
Allereerst de klacht van de mens.
Wanneer er één Bijbelse figuur is, waarin |lees verder | |
|
|
|
