|
| blader terug |
| Onderwerp:Jobs klacht |
| bijbelboek:Job |
| hoofdstuk: 30 vers 15 t/m 26
|
|
wij het lijden van zo velen in onze tijd zien uitgedrukt, dan is dat Job.
Job, een welvarend, godvruchtig man, een herdersvorst uit het onbekende land Uz.
Een man die zijn rijkdom, zijn kinderen en zijn gezondheid verliest.
De oorsprong van dit verlies ligt besloten in het feit dat de Satan God uitdaagde en zei: “ Ik wil het geloof van Job wel op de proef stellen, want die heeft het té gemakkelijk”. God bepaalde de grens: “Je mag hem alles afnemen, maar je laat de man in leven”
Job, de man wiens naam in het Hebreeuws valt te vertalen met:: "De man die een vijand heeft". De Vijand van Job was Satan. ijjob
Job zit op de puinhopen van zijn bestaan.
Ook met zijn echtgenote, die samen met hem, alles in haar leven verloren heeft, kan hij geen verbinding meer maken, zijn kinderen zijn hem afgenomen, zijn rijkdom is verloren gegaan, hij is ziek en het ziet er niet naar uit dat het gauw beter zal worden.
Job is werkelijk aan het einde van zijn Latijn.
Hij begrijpt niet waarom God hem zo onmenselijk beproefd, maar blijft vasthouden aan zijn vertrouwen op God.
Job is gegaan tot aan de grens van het leven, tot aan de grens van het denken.
En al die tijd, heeft hij vastgehouden aan zijn gerechtigheid.
Maar nu is hij totaal op.
Het enige dat hem overblijft is een jammerklacht: “ik roep tot U in al mijn ellende en U antwoordt niet”.
Eenzelfde klacht horen wij terug in het evangelie van vandaag.
Marcus bericht ons over Jezus die slapend aanwezig is in een boot met zijn discipelen, wanneer het plotseling begint te stormen op het meer van Gennesaret.
Dat grote meer, het |lees verder | |
|
|
|
