|
| blader terug |
| Onderwerp:Verhaal van de mensenvanger |
| bijbelboek: |
| hoofdstuk: vers t/m
|
|
Johannes liep met hem mee.
In de verte hoorden zij hulpgeroep.
,,Mooi’’, zei de mensenvanger. ,,Werk aan de winkel.’’
Op een draf liep hij naar de rivier en viste er een schippersknecht uit die van boord was gevallen.
,,Een goed begin is het halve werk’’, sprak hij en ging fluitend verder.
In de verte zagen zij een kind op straat spelen dat er geen erg in had dat een paard en wagen snel naderde.
De mensenvanger rende erheen en graaide het kind vlak voor de wielen weg. De geschrokken moeder wist niet hoe ze de man bedanken moest.
Maar hij was al weer op weg.
Een paar straten verder zat een vrouw te huilen op een muurtje.
Ze had geen geld meer om haar kinderen te voeden.
De mensenvanger bracht haar naar iemand die helpen kon.
Fleurig vervolgde hij zijn weg.
Johannes, die al die tijd met hem meegelopen was, sprak:
,,Een mooi vak hebt u. Verdient het wat?’’
De mensenvanger knikte: ,,Meestal een onbetaalbare glimlach, zo drie of vier keer per dag.’’
Johannes dacht even na: ,,Kunt u mij het vak leren?’’
De mensenvanger keek hem aan: ,,Heb je een hart?’’
Johannes meende van wel.
,,Dat is voldoende’’, zei de mensenvanger.
En zo leerde Johannes eindelijk een vak. |
|
|
|
