|
| blader terug |
| Onderwerp:Bartimeus |
| bijbelboek:Marcus |
| hoofdstuk: 10 vers 46 t/m 52
|
|
geeft hem zijn waardigheid terug.
En wanneer hij de aanraking van Jezus’ vingers op zijn ogen voelt, gaat er een schok van vreugde door zijn lichaam.
Het is een vreemd tafereel daar in het centrum Jeruzalem.
Inmiddels hebben zich allerlei mensen om hen heen verzameld.
En midden in die kring van mensen zit de blinde man met modder op zijn ogen.
Hij staat ineens letterlijk in het centrum van de belangstelling.
Maar daar blijft het niet bij.
Jezus zegt vervolgens: ‘Ga naar het badhuis van Siloam en was u daar.’
Nu moet de blinde man in actie komen.
Jezus stuurt hem naar het levende bronwater van Siloam dat nooit aan bederf onderhevig is.,
En de blinde man…… hij gaat op pad.
Zonder te begrijpen wat hem overkomt, doet hij wat Jezus van hem verlangt.
Hij wast de modder van zijn ogen en kan ineens zien.
Zijn ogen zijn opengegaan.
Ineens vormen zich beelden bij de stemmen van de mensen die hem vaak hebben bespot.
Ineens ziet hij de kleuren van de bloemen die hij zo vaak heeft geroken.
Maar wat nog belangrijker is dan al deze verwarrende nieuwe indrukken, hij voelt zich zo ontzettend blij van binnen.
Hij heeft een ontmoeting met Jezus gehad, ook al heeft hij Hem niet gezien.
De blindheid van deze blindgeboren man, heeft geleid tot een ontmoeting met Jezus.
De donkerheid van zijn bestaan is weg.
Het licht is letterlijk en figuurlijk doorgebroken.
Jezus laat in dit verhaal zien, dat Hij ons soms pas tegemoet kan komen in de donkerste periodes van ons leven.
Op de momenten dat wij Hem echt nodig hebben en veel mensen afhaken, blijft Hij trouw.
Jezus wil stil staan bij u en mijn leven.
Hij wil Zijn genezende vingers leggen op de zere plekken die wij hebben opgelopen.
Hij wil dat wij niet hoeven te bedelen om aandacht en liefde.
Hij wil het licht zijn in de duisternis die ons in het leven zo rauw kan overkomen Waarom?
Omdat Hij ons zo lief heeft.
Amen |
|
|
|
