|
| blader terug |
| Onderwerp:Nationale ziekendag 2009 |
| bijbelboek:psalm |
| hoofdstuk: 139 vers 1 t/m 10
|
|
week aan mij en dan stuurt ze mij een bos bloemen.
Dat vind ik heel fijn."
Op een dag ging deze pastor weer eens op bezoek en toen hij in de serviceflat kwam, zag hij al meteen dat er op een tafeltje in de gang een grote bos bloemen stond, maar in de kamer van de oude dame waren geen bloemen te zien.
Toen hij aan haar vroeg of ze deze week geen bloemen had gekregen, begon de oude dame te huilen en ze vertelde:
Mijn dochter is vorige week even op bezoek geweest, en toen ik haar bedankte omdat ze iedere week aan me denkt en bloemen stuurt, zei ze: "och moeder, dat is helemaal geen probleem hoor.
Ik heb met de bloemist een afspraak gemaakt dat hij u elke week een bos bloemen brengt.
Dat gaat dus automatisch, ik hoef er het hele jaar niets voor te doen."
Het was even stil en toen zei de oude dame, "ik dacht nog wel dat ze elke week aan mij dacht, maar dat is helemaal niet het geval.
Ik hoef die bloemen niet meer, daarom heb ik ze maar op de gang gezet, dan hebben de anderen er nog wat aan."
Weten dat er mensen zijn die aan je denken, mensen die om je geven, dat is heel belangrijk om zin in het leven te hebben en te houden.
Om wat blijheid en voldoening te vinden, zeker als het leven een beetje van haar glans verloren heeft door ouderdom of verdriet, door ziekte, of door grotere of kleinere handicaps.
Die aandacht moet recht uit het hart komen.
Natuurlijk is het fijn om af en toe een bos bloemen of een cadeautje te krijgen, maar |lees verder | |
|
|
|
