|
| blader terug |
| Onderwerp:De verloren zoon? |
| bijbelboek:Lucas |
| hoofdstuk: 15 vers t/m
|
|
Overweging
Waarom zijn televisieprogramma’s als:“Vermist of Opsporing verzocht” zó populair?
Deze programma’s, die op zoek gaan naar mensen die anderen uit het oog verloren zijn?
Volgens mij omdat ze aanhaken bij onze eigen angst om mensen die ons lief en dierbaar zijn kwijt te raken, of voorgoed te verliezen.
Het is daarom niet vreemd dat de gelijkenis van de verloren zoon één van de bekende en meest geliefde gelijkenissen is, die ons door Jezus is verteld.
Wat ons raakt, is die vader, die in de verte staart, naar een teken van hoop.
De vader die met zijn hart bij zijn jongste zoon is, waar deze zich ook bevindt.
En wat ons raakt, is dat moment van ontmoeting: de ontroering als de vader en de zoon elkaar weer omhelzen.
De brok in je keel als je ziet hoe de verloren zoon in de open armen van zijn vader valt.
Hier zou het verhaal………… eind goed al goed………… moeten stoppen.
Maar dat gebeurt niet.
Blijkbaar kan de draad niet zomaar weer worden opgepakt alsof er niets gebeurd is.
Want wat een feest is voor de teruggekomen jongste, verloren zoon, wordt een koude douche voor de trouw gebleven, oudste zoon.
Je zou kunnen zeggen, dat de deur voor de oudste zoon word dichtgeslagen, op het moment dat de deur voor de jongste zoon wagenwijd open gaat.
De oudste zoon die altijd thuis is gebleven.
Die heeft gewerkt en gesloofd op het land sinds het vertrek van zijn broer.
De oudste zoon die al die jaren voor zijn vader had gezorgd.
Hij is degene die het verdriet van zijn vader heeft gezien.
Hij is degene die zijn vader iedere dag aan het einde van de middag heeft opgehaald op de plek, |lees verder | |
|
|
|
