|
| blader terug |
| Onderwerp:Tranen |
| bijbelboek:Psalm |
| hoofdstuk: 56 vers 1 t/m 14
|
|
Overdenking
David is op de vlucht geslagen voor koning Saul die hem wil laten vermoorden.
Moe en dorstig heeft hij alleen in de woestijn van Juda rondgezworven.
En dan, wordt hij niet door het leger van de koning van Israël opgepakt,
maar door een groep filistijnen.
Filistijnen, ruwe mannen die steeds de strijd aanbonden met de Israëlieten.
Voor hen was David een geweldige vangst!
Bij toeval hadden zij die herdersjongen gevangen die de Filistijnse reus Goliath met één steen uit zijn slinger had gedood.
David wordt gevangen genomen en weet bijna zeker dat zijn dagen zijn geteld.
En in alle ellende en onzekerheid, zend hij in stilte, een gebed in liedvorm op aan God.
Nu weet ik niet hoe het u vergaat, maar wanneer ik verdrietig ben, heb ik absoluut geen zin om te zingen, zelfs niet in stilte.
Mijn keel voelt dan ook altijd zo raar dik aan, dat zelfs slikken moeite kost.
Maar voor David is zingen de manier om zichzelf te ontladen.
Het boek Psalmen in de Bijbel staat er vol mee.
Door te zingen komt David als het ware los van zichzelf en dichter bij God.
Zo ook vandaag in Psalm 56, weliswaar zonder geluid.
In alle onzekerheid legt David zijn situatie voor aan God.
Het is waarschijnlijk onder tranen dat David zegt:
“wat er ook gebeurt, ik blijf op U vertrouwen.
U weet wat er allemaal in mijn leven is gebeurt God.
Er is veel anders gelopen dan ik had verwacht en gehoopt.
Nu gaan de vijanden van Israël mij misschien wel ter dood brengen,
maar weet U, ook nu prijs ik Uw naam omdat ik weet dat U naast mij staat.
In Psalm 56:9 bidt David: “vang mijn tranen op in Uw kruik; zijn zij niet in Uw boek?”
Hij weet dat zijn verdriet het |lees verder | |
|
|
|
