|
| blader terug |
| Onderwerp:De wijze en dwaze maagden |
| bijbelboek:mattheus |
| hoofdstuk: 25 vers 1 t/m 13
|
|
Heer bundel.
Johannes de Heer de evangelist die in de vorige eeuw in woord en lied Nederland wakker schudde en op de wederkomst van Jezus Christus wees
En over die komst van Jezus gaat het vanochtend in het Mattheüs evangelie.
In deze gelijkenis, waar tien meisjes op een bruidegom wachten, ligt het accent geheel en al op het wachten en verwachten.
Op, het uitzien naar Jezus’ wederkomst met een groot uithoudingsvermogen.
En dat wachten broeders en zusters, dat wachten kan zoals uit het verhaal blijkt, wel eens veel langer duren dan je denkt.
Volgens de gewoonte -in de tijd waarin deze gelijkenis werd geschreven-, werd de bruid op de avond voor de eigenlijke huwelijkssluiting naar het huis van de bruidegom gebracht. Daarbij werd de bruid vergezeld door een hele groep bruidsmeisjes (hier wordt van tien meisjes melding gemaakt).
Op het moment dat de bruid samen met de bruidsmeisjes bij het huis kwamen, was de bruidegom niet aanwezig.
Hij was elders bezig met het voorbereiden van de bruiloft.
En die voorbereidingen konden meer tijd in beslag nemen dan verwacht.
Maar wanneer hij dan eindelijk in aantocht was, in het gezelschap van een aantal vrienden, dan kwamen de bruidsmeisjes met feestelijke lichten uit het huis gelopen om de bruidegom binnen te halen.
En op het moment dat iedereen dan binnen was, begon het feest.
Voor iedereen? Nee, niet voor iedereen.
In het verhaal van Jezus waren er vijf meisjes die extra olie hadden meegenomen om hun fakkels brandend te houden voor het geval er vertraging zou zijn.
De andere vijf meisjes hadden daar de moeite niet voor genomen.
Het leek alsof alle meisjes klaar waren om de bruidegom feestelijk binnen te halen, maar toen het langer duurde |lees verder | |
|
|
|
