|
| blader terug |
| Onderwerp:Geef de keizer wat van de keizer is; God en de mammon |
| bijbelboek:Jesaja |
| hoofdstuk: 45 vers 1 t/m 7
|
|
Gemeente van Christus,
God en de mammon.
Wij stappen het evangelie verhaal op een moment binnen in een tijd waarin de spanningen tussen Jezus en de kerkelijke leiders van die tijd, hoog oplopen.
Steeds weer komt Jezus tegenover de Farizeeën te staan.
Steeds weer dagen zij hem uit of bekritiseert hij hen.
Jezus is dan ook iemand die zijn hart op de tong draagt, hij hecht aan duidelijkheid!
En de Farizeeën voelen zich bedreigt door deze leraar.
Naast irritatie, merken zij dat hun macht ondermijnd wordt door zijn openbare preken.
Hij is zo anders, leert een krachtige, nieuwe leer.
De Farizeeën willen deze verandering niet.
En hun macht vraagt erom verdedigd te worden!
Zo nemen zij een radicaal besluit: Hij moet weg.
Het zou het mooiste zijn als ze Hem voor de Romeinse stadhouder Pilatus zouden kunnen slepen.
Want die kan echt wat uitrichten.
Pilatus kan een gevangenisstraf of zelfs de doodstraf opleggen. Natuurlijk, als hij zich iets laat ontvallen, wat bij de voor het Pesachfeest samengestroomde menigte helemaal niet door de beugel kan, zou dat het probleem ook oplossen.
En zo pakken deze Farizeeën Jezus dan ook aan, maar zij doen dit niet alleen, nee voor deze gelegenheid sluiten zij een verbond met enkele Herodianen; aanhangers van Herodes, die door het volk gehaat worden.
Zij staan aan de kant van de Romeinse overheersers en gelden als verraders
Samen zullen zij Jezus in Zijn eigen woordenval lokken, door hem juist op zijn duidelijkheid aan te spreken.
Als hij ervoor kiest het volk naar de mond te praten, kunnen ze hem pakken op staatsondermijnende activiteiten en bij Pilatus afleveren.
En als hij toch voor de bezetter kiest… zal het volk zich massaal tegen Hem keren. |lees verder | |
|
|
|
